Ülkemizde engelli nüfus oranı yaklaşık olarak % 12,29’dur. Bu da demek oluyor ki her 100 kişiden 12’si engelli. Bu nüfus oranı oldukça yüksek ve beraberinde bazı sıkıntılar da getiriyor.
Bu yazımda sizlere engelli kardeşi olmakla ilgili gözlemimi aktaracağım. Engelli kardeşe sahip çocuğun diğer çocuklara nazaran sorumluluğu her zaman daha fazladır. Bu konuda özellikle annesine de yardımcı olur. Engelli kardeşine göz kulak olur, Bakımına yardım eder, Ödevlerini yaptırmada sorumluluk üstlenir vs. Yaşı ondan küçük olsa dahi onlar hep büyük abla ya da büyük abi konumundadır. İlgi hep engelli çocuğun üzerinde toplanınca da kardeş size hissettirmese bile onda uyanan duygu şöyle olabiliyor:
“Benimle de bu kadar ilgilenmeniz için ben de onun gibi mi olmalıyım?”
Böyle durumlarda kardeşler aşırı uyumlu ya da aşırı saldırgan davranışlar sergileyebilir. Bunun altında yatan nedenlerden bir tanesi aynı oranda ilgi görmek istemeleri olabilir.
Toplum yapısı olarak (özellikle anneler) kendini engelli çocuğa adama eğilimindeler. Bu uğurda hayatlarından tamamen vazgeçebilirler. Örneğin birçok engelli annesi hayatlarının odaklarına sadece çocuklarını koyarak onların istek ve talepleri doğrultusunda hayatlarını sürdürmekte. Bunun doğruluğu ya da yanlışlığı tartışılır ancak bu durum içinde diğer çocuklarını görmezden gelmemeliler. Onlara da yeterince ilgi gösterip onları da anlamaya çalışmalılar.
Meral Kortarla
İstanbul